dimdikləmə — «Dimdikləmək»dən f. is … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
dimdiklənmə — «Dimdiklənmək»dən f. is … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
dimdikləşmə — «Dimdikləşmək»dən f. is … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
dimdikləşmək — qarş. 1. Bir birini dimdiklə vurmaq, dişləmək, döymək. Xoruzlar həyətdə dimdikləşir. 2. məc. Dalaşmaq, çeynəşmək, yola getməmək … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
dimdiklənmək — qayıd. Öz özünü dimdiyi ilə təmizləmək, dimdiyi ilə təmizlənmək. Bir qara toyuq gəlib Maronun yaxınlığındaca dimdikləndi. S. R … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
dənləşmək — qarş. Bir birinə mane olaraq, bir birini itələyərək bir yerdə dən yemək. Göyərçinlər dənləşir. – Toyuqlar bir birini dimdikləyə dimdikləyə dənləşib qaqqıldaşır. . S. R … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
dindələməx’ — (Qazax) dimdikləmək. – Saxsağan comuşun başına tüşör dindəler … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
biixtiyar — z. <fars. bi. . . və ər. ixtiyar> 1. İxtiyarsız, qeyri iradi, qeyri ixtiyari (olaraq), özü istəmədən, özündən asılı olmayaraq. Biixtiyar ağlamağa başladı. – Məstanə gözlərini görüb sərxoşam müdam; Biixtiyar sakini meyxanəyəm yenə. K..… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
çırpınmaq — f. 1. Bərk döyünmək, oynamaq, titrəmək, vurmaq. Ürəyi (qəlbi) çırpınmaq. – Könül bir quşdur ki, sevməz əsarət: Daim çırpınır, istəyir hürriyyət. A. S.. <Jasmen:> Seyr etdim o heçlikləri mən də; Çırpındı könül matəm içində. H. C.. 2. Özünü… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
dimdik — 1. is. Quşların ağızlarının irəliyə uzanmış buynuz kimi sərt hissəsi. Ağacdələnin dimdiyi biz kimi olur. Qırğının əyri və sərt dimdiyi. – Quşlar yuvalarında oturub dimdiklərini təmizləyirdilər. N. N.. <Buğacın> tərlan dimdiyinə bənzər zərif … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti